รักตัวเอง…เรื่องง่ายที่เราต้องค่อย ๆ เรียนรู้

เรื่องAdminAlljitblog

ลองนั่งลงเงียบ ๆ กับตัวเอง แล้วลองถามใจดู ว่า…วันนี้เราได้ รักตัวเอง บ้างไหม?”

 

ทุกคนเคยได้ยินคำว่า “รักตัวเองไม่เจ็บเลยสักวัน” กันไหม

 

แล้วก็อีกประโยคนึงที่เราคุ้นเคยกันดี “ก่อนที่จะรักคนอื่น เราต้องรักตัวเองก่อน”

 

สองประโยคนี้ฟังดูเหมือนจะง่ายและเข้าใจได้… แต่เราลองค่อย ๆ คิดตามกันดูนะคะ ว่าจริง ๆ แล้ว…เรารักตัวเองเป็นแค่ไหนกันนะ?

การรักตัวเอง พูดง่าย แต่ทำยาก

“รักตัวเอง”  พูดง่ายแต่บางวันยังรู้สึกเลยว่า…หรือบางวันก็รู้สึกว่าเรากำลังรักตัวเอง “แบบผิด ๆ” อยู่ก็มีนะ

 

เราทุกคนก็เป็นแค่มนุษย์ธรรมดา ๆ คนนึง อยากบอกทุกคนตรงนี้ว่า ไม่เป็นไรเลยนะ ถ้าคืนนี้ยังรู้สึกว่า…ยังรักตัวเองได้ไม่มากพอ

 

อยากบอกและปลอบใจทุกคนเหมือนกันว่าช่วงเวลาแบบนี้มันเกิดขึ้นได้ อย่านอยด์หรือน้อยใจในช่วงเวลาที่เราไม่ได้รักตัวเอง หรืออ่อนไหวกับบางเรื่องเลย

 

ถ้าเราไม่รักตัวเอง แล้วจะไปรักคนอื่นได้จริงไหม?

“จำเป็นไหม ที่เราต้องรักตัวเองให้เป็นก่อน ถึงจะมีความสัมพันธ์กับคนอื่นได้?”

 

คำตอบในใจคือ ไม่จำเป็นก็ได้มั้ง ถ้ารอให้รักตัวเอง 100% เมื่อไหร่เราจะได้รักใครล่ะ?

 

แต่พอผ่านเรื่องราวมาหลายอย่าง กลับรู้สึกว่า…แค่มีพื้นฐานของการรักตัวเองไว้บ้าง ก็เพียงพอแล้ว

 

เพราะถ้าเราไม่เห็นคุณค่าของตัวเองเลย แล้วเราไปรักใครสักคน… เราก็อาจจะเผลอยกให้เขาเป็นโลกทั้งใบของเรา

 

“ไม่มีเขา เราอยู่ไม่ได้”
“เขาคือทุกอย่างของเรา”

 

ฟังดูโรแมนติกใช่ไหม แต่มมันก็แอบเจ็บอยู่นะ เราลองเปลี่ยนมาเป็น…

“ไม่มีเขา เราก็อยู่ได้”
“เราเป็นโลกที่สมบูรณ์ของตัวเอง แล้วเขาแค่มาเพิ่มสีสันให้กับโลกของเรา” แบบนี้อาจจะยั่งยืนกว่า…

 

การรักตัวเอง = ความเมตตาต่อตนเอง

Self-compassion หรือ การเมตตาต่อตนเอง ประกอบด้วย 3 อย่างง่าย ๆ แต่ทรงพลัง

  • ใจดีกับตัวเอง รู้ว่าเรารู้สึกอะไร และไม่ซ้ำเติมตัวเองเมื่อผิดพลาด
  • เข้าใจว่าเราไม่ได้โดดเดี่ยว ทุกคนล้วนเคยเจอเรื่องแบบที่เรากำลังเผชิญ ไม่ใช่แค่เราคนเดียว
  •  การมีสติ รับรู้สิ่งที่เกิดขึ้น โดยไม่กดมันไว้ หรือหมกหมุ่นกับมันจนลืมตัว

 

ความรักที่รอให้คนอื่นมาเติมเต็ม = ความรักที่ไม่มีวันเต็ม

เวลาที่เรารัก…สิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ค่อยได้เลยก็คือ “ความคาดหวัง”

 

“เขาต้องพูดแบบนี้นะ เราถึงจะรู้สึกดี”
“เขาต้องมาหาเราทุกวันหยุดสิ”

 

พอเขาไม่ทำ เรากลับหันไปโทษตัวเองว่า
“หรือเราไม่ดีพอ?”

 

มันกลายเป็นการเอาคุณค่าของตัวเอง ไปผูกกับการกระทำของอีกคน

จนลืมไปว่า… แม้เขาจะไม่ใช่คนเดิมแล้ว แต่ เราก็ยังเป็นเราอยู่ตรงนี้เสมอ

อย่าให้ใครคนเดียว มาเป็นเครื่องวัดคุณค่าของเรา เพราะเมื่อเขาจากไป เราอาจจะลืมว่าตัวเรามีค่าขนาดไหน

Related Posts