การ ให้อภัยคนที่ใจร้าย กับเราอาจจะมองว่าเป็นเรื่องที่สามารทำกันได้ง่าย ๆ ในชีวิตประจำวัน แต่ถ้าเมื่อไหร่ก็ตามถ้าเรารู้สึกอยากให้อภัยคนที่ทำร้ายจิตใจของเรา อาจจะไม่ใช่เรื่องง่ายแบบที่เราคิดไว้ตอนแรก

แต่การให้อภัยเป็นเรื่องที่สำคัญและจำเป็นมาก ๆ ในมนุษย์ บทความนี้ Alljit ร่วมกับ คุณรัชดาภรณ์ ศรีวิลัย นักจิตวิทยาคลินิก พูดคุยในทุกประเด็นในเรื่องสุขภาพใจ ทำไมเราถึงต้องให้อภัย ถ้าเราไม่อยากให้อภัยเราสามารถทำได้ไหม

เราจะ ให้อภัยคนที่ใจร้าย กับเราได้อย่างไร?

การให้อภัยเป็นคุณลักษณะอย่างหนึ่งที่เราต้องใช้ความเข้มแข็ง ที่ต้องเอาไปใช้กับตัวเอง การให้อภัยเป็นเรื่องยากที่เราจะให้อภัยคนที่ทำไม่ดีกับเรา

การให้อภัยเหมือนกับการปล่อยวาง

แต่การให้อภัยเป็นอะไรที่ถ้าสามารถทำได้ไม่ว่าจะเรื่องราวอะไรกับสถานการณ์ไหน จะทำให้เรารู้สึกสงบจิตใจ เราจะรู้สึกว่าการให้อภัยเหมือนกับการปล่อยวาง และทำให้ตัวเราเองได้พัฒนาจิตใจ จิตใจเข้มแข็ง ทำให้เราพัฒนาด้านอารมร์ตัวเองได้ดีมากยิ่งขึ้นด้วย 

ฝึกให้อภัยคนใจร้ายกับเรา

เราจะเริ่มต้นกันอย่างไรได้บ้าง? การให้อภัยใครสักคนอาจจะทำได้กับบางเรื่องและบางเรื่องอาจจะต้องใช้ความพยายามในการให้ตัวเองผ่านจากจุดนั้นได้

1. เตรียมตัวเองให้พร้อมในการให้อภัยผู้อื่น ถ้าเรารู้ว่าเราไม่ชอบคนนี้เลย เขาเคยเป็นคนที่ทำให้เราเจ็บปวด เราพร้อมที่จะพุ่งคำพูดที่เป็นความคิดลบ ๆ พ่นเข้าไปใส่เข้า

ถ้าเราเริ่มรู้สึกที่อยากพูดอะไรที่เป็นด้านไม่ดีของคนที่เราเคยทำให้เจ็บปวด เราลองหยุดกับตัวเองและเก็บคำนั้นไว้ในใจ ฝึกควบคุมกับตัวเองที่พูดไม่ดี ไม่ไปต่อยอดกับความรู้สึกแย่ ๆ ที่มีต่อเขา

2. กลับมาตระหนักกับตัวเอง ยอมรับความรู้สึกเจ็บปวดในจิตใจของตัวเราเองที่เกิดขึ้น พฤติกรรมอะไรที่เขาทำกับเราทำให้เรารู้สึกเจ็บปวดจิตใจจนเข้ามารบกวนเรา

เราจะไม่แสดงออกอย่างตรงไปตรงมาแต่อาจจะมีชื่อเรียกของอารมณ์ที่แตกต่างกัน เช่น เศร้า ขุ่นเขือง หงุดหงิด ไม่เชื่อใจใครเลย มีมุมมองต่อโลกในแง่ลบ 

3. ฝึกการให้อภัยด้วยการเห็นอกเห็นใจคนอื่น เวลาที่เราคิดที่จะให้อภัยกับคนอื่นเหมือนกับว่าสมองของเราเองได้มีอกาสการทำงานเพื่อให้ตัวเราเองสามารถค่อย ๆ ชะลอความเจ็บปวดบางอย่างลงก่อเป็นความเห็นอกเห็นใจคนอื่นได้

4. มองตัวเราเองได้อะไรจากความเจ็บปวดที่เกิดขึ้นตรงนั้นบ้าง เวลาที่เราค้นหาว่าตัวเราได้อะไร หรือเห็นความหมายสถานการณ์ที่เกิดขึ้น เวลาที่เขาทำร้ายเรามีใครอยู่ข้าง ๆ เราที่อยู่ตอนเราเจ็บปวด เราอาจจะมองเห็นโอกาสในวิกฤตที่เกิดขึ้น

5. ปรับทัศนคติตัวเราเองต่อคน ๆ นั้นอยากให้ลองให้อภัยในสิ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ จนตัวเราเองรู้สึกว่ามันง่ายต่อการให้อภัยคนอื่น ถ้าเรารู้สึกว่าให้อภัยคนนี้ไม่ได้จริง ๆ ไม่ต้องรู้สึกแย่หรือรู้สึกผิดต่อตัวเอง เพราะการปล่อยวางเป็นเรื่องยาก

เรามีสิทธิที่จะโกรธเราจะไม่ให้อภัยก็ได้ เราก็อาจจะฝึกยอมรับและให้อภัยที่สามารถมองข้ามได้ก่อน เพื่อให้ตัวเราได้ปล่อยหินทีละก้อนออกไป 

6. พาตัวเราเองไปอยู่กับคนที่ทัศนคติที่ดี อยู่ท่ามกลางคนที่มีความคิดบวก ๆ ถ้าเราเอาตัวเราเข้าไปอยู่ใกล้คนแบบนั้นตัวเราจะซึมซีบความรู้สึกบวก ๆ กลับมาด้วย 

ฝึกให้อภัยตัวเอง

การที่เราอยากให้อภัยคนอื่นเราก็ต้องให้อภัยตัวเองด้วย ตัวเราเองเป็นมนุษย์ธรรมดาคนนึงที่ผิดพลาดได้ รู้สึกได้ ในวันที่เรารู้สึกโกรธ ก็โกรธ หงุดหงิดใจก็หงุดหงิดใจ

เพราะทุก ๆ คนที่เขาเข้ามาสร้างความรู้สึกให้ตัวเรารู้สึกมีบาดแผลในจิตใจไม่จำเป็นต้องเกิดที่เราร้อยเปอร์เซ็น

แต่อาจจะเป็นที่เขามีมุมมองต่อเราที่ไม่ดี เลยสร้างบาดแผลทางจิตใจให้แก่เรา ถ้าเมื่อไหร่ที่เราเรียนรู้ที่จะให้อภัยตัวเองได้เราก็จะเรียนรู้ที่จะให้อภัยคนอื่นได้ง่ายเช่นกัน 

การที่เราฝึกเป็นผู้ให้อภัยคนอื่นไม่ได้หมายว่า ตัวเราเองทำให้คนอื่นรู้สึกดีขึ้น แต่มันเป็นการปลดปล่อยอารมณ์และความรู้สึกให้ตัวเราเบาบางในจิตใจมากขึ้น มากไปกว่านั้นการที่ให้อภัยเขาได้แปลว่าตัวเราเองทำเพื่อตัวเราเอง