งาน “Turn Your Scars into Stars” “แม้จะเจ็บปวดแต่คุณก็งดงาม” นิทรรศการที่ถ่ายทอดเรื่องราวของผู้คนที่เจอกับประสบการณ์ต่าง ๆ ที่ไม่สวยงามผ่านผลงานศิลปะ ทางทีมงาน Alljit ได้มีโอกาสพบกับ 

 

คุณแป้ง-มณิษษา มณีรัตน์ เจ้าของนามปากกา Queen B และแมนดี้ ปัจจุบันทำอาชีพอิสระเกี่ยวกับงานเขียน งานบันเทิงทั่วไป และเป็นผู้จัดงานนิทรรศการนี้ด้วย

 

ย้อนกลับไปตอนเป็นนักเขียน อะไรคือสิ่งที่จุดประกาย

: แป้งอ่านเยอะค่ะ ตอนเด็ก ๆ มีหนังสือเป็นเพื่อน มันเลยกลายเป็นเหมือนส่วนหนึ่งในชีวิตเรามานาน ก็คิดตั้งแต่เด็กว่าหากวันนึงมีหนังสือเป็นของตัวเองสักเล่ม

 

มีคนอ่านแล้วประทับใจแบบที่เราอ่านของนักเขียนคนอื่นคงเท่น่าดูเลย มันเลยเป็นสิ่งแป้งอยากลองทำแล้วก็ลงมือทำเลยค่ะ

 

 

จุดเปลี่ยน จากวงการนักเขียน สู่ วงการอีเวนต์

: จริง ๆ แป้งทำงานอีเว้นท์มาเยอะตั้งแต่สมัยเรียนมหาวิทยาลัย แต่ตอนนั้นเรามีทีมที่เข้าขา มีรุ่นพี่เทรนมาก่อนแล้วแนะนำ ก่อนที่จะปล่อยให้ทีมเราเป็นพ่องานแม่งานจริง ๆ

 

นอกจากนั้นแป้งรับงานพิธีกรต่าง ๆ ก็เลยเข้าใจ Flow งานอีเวนต์ ส่วนนึงก็เรียนมาด้วยจากตอนปริญญาโทที่อเมริกา จริง ๆ จุดเปลี่ยนไม่มีอะไรมาก แป้งเป็นคนชอบลอง ชอบอะไรใหม่ ๆ

 

อีเวนต์ไม่ได้ไกลตัวมาก เมื่ออิ่มตัวจากงานเขียนแล้วเลยอยากท้าทายตัวเองลองทำอะไรใหม่ ๆ ดูค่ะ

 

“มนุษย์เป็ด” บินไม่ไกล ว่ายไม่สุด แต่ก็มีความสุขนะ:)

: แป้งเองก็เป็นเป็ดค่ะ ถามว่าทำอะไรสุดสักทางรึเปล่าก็ไม่ อย่างเช่นใกล้ตัวสุดเลยคืองานเขียน หนังสือของแป้งไม่ได้ดังเปรี้ยงเมื่อเทียบกับเพื่อน ๆ ในสำนักพิมพ์คนอื่นเพราะแป้งขาย niche

 

ซึ่งตรงนี้ยอมรับแล้วว่าเป็นแบบนั้นแทนที่จะเขียนแบบ mass เพราะเราอยากเขียนสิ่งที่อยากทำเพื่อรักษาตัวตนเราไว้ส่วนหนึ่ง ไม่ได้ตามใจตลาดเสียทีเดียว แป้งให้ค่ากับความรู้สึกส่วนนั้นมากกว่า

 

มันก็เลยกลายเป็นว่า fiction เราสุดแค่ตรงนี้แล้วก็โอเคนะคะ ทำมาตั้งแต่ปี 2011 อยู่ได้เพราะมีคนเฉพาะกลุ่มที่ชอบ ไม่ได้เก่ง ไม่ได้ดังที่สุด แต่เรามีความสุขค่ะ:)

 

ด้วยความเป็นเป็ดแป้งก็ไม่ได้เขียนนิยายได้อย่างเดียว แป้งเขียนแนว Self-help ได้อีก ทุกคนน่าจะเคยผ่านตา Depression Diary #มันไม่ได้เศร้าอย่างที่คิดหรอกนะ มาแล้ว เป็น Best Seller เลยค่ะ

 

นอกจากนั้นแป้งก็อยู่เบื้องหลังทำ Content ให้เพจดัง ๆ หลายเพจ รับเขียน SEO หรือบทความทั่วไป ทั้งไทยและอังกฤษ เคยเป็นอาจารย์สอนภาษาไทยให้เด็กอินเตอร์และชาวต่างชาติด้วย

 

ที่สถาบัน EPA รับงานได้เกือบทุกสายเลยที่ใช้ภาษา แป้งเขียนการ์ตูนด้วย ได้ออกผลงานกับ Line Webtoon เรื่องนึงแต่ยังเป็นงาน niche

 

จบแฟชั่นมาเคยเปิดร้านขายแบรนด์ชุดชั้นในตัวเองช่วงนึงด้วย แต่รู้สึกว่าชอบครีเอทแบบตัวอักษรมากกว่าเลยไม่ได้ทำต่อค่ะ

 

ในส่วนที่เยื้อง ๆ กับ Event มาหน่อยก็คืองานพิธีกร แป้งรับงานจากช่องสายใจไทย ช่องของคนไทยที่อเมริกาไว้อัปเดตข่าวสารในประเทศ เขียนสคริปต์เองทำไรเอง วางแผน พิธีกรงานแต่งงานก็ทำหลายงาน

 

รวมไปถึงเคยเป็นพิธีกรงานนางสาวไทยชลบุรี เป็ดไหมคะ แล้วก็รับถ่ายแบบอีกค่ะ เริ่มจากไปช่วยเป็นแบบให้นักศึกษาสเก็ต นู้ดเลย จากนั้นก็รับเป็นแบบถ่ายให้คนเรียนโฟโต้ เก็บพอร์ตมาเรื่อย ๆ จนทำ Freelance

 

ในส่วนนี้ด้วยทั้งแบบทั่วไปจนนู้ด  แป้งมองว่าไม่ได้อนาจารแต่เป็นศิลปะตราบใดที่มันไม่ได้ส่อให้เกิดอารมณ์ทางเพศหรือเราทำไปเพราะมันเป็นงานแฟชั่นหรือโปรเจคของลูกค้า

 

 

มนุษย์เป็ด ไปทางไหนก็ไม่ตาย เพียงแค่เราต้องขยันหาเส้นทางหน่อย

: นี่ค่ะมนุษย์เป็ด ไปทางไหนก็ไม่ตายเพียงแค่เราต้องขยันหาเส้นทางหน่อย จริง ๆ ก็ไม่ได้อยากเป็นเป็ดนะคะ แต่แป้งเป็นคนชอบทดลองทำสิ่งใหม่ ๆ ชอบค้นหา มันเป็นเหมือนความท้าทายตัวเองด้วยว่าเราทำอะไรได้บ้าง

 

เหมือนการเล่น Surf กีฬาโปรดของแป้งค่ะ การที่เราจะว่ายทวนกระแสคลื่น มองหาคลื่นที่รู้ว่าเราจะโต้ได้ กระโจนขึ้นไปทรงตัวยืนให้ถูกท่า ความรู้สึกเมื่อสามารถยืนได้นั้นมันคือความภูมิใจที่เรากว่าจะฝ่าคลื่นมาได้

 

ตกบ้าง เจ็บบ้าง หินบาดบ้าง กลับมารู้ว่าต้องปวดร่างกายเพราะปะทะกับคลื่น แต่โมเมนต์ที่เราทำได้มันคือความภูมิใจอย่างอธิบายไม่ถูก

 

แล้วก็สุดท้ายมาจบที่ผู้จัดนิทรรศการก็ทำได้ค่ะ แม้ว่าจะไม่ได้ใหญ่โตก็ตาม แต่คนกลับจากงานเราไปได้ความสุข ได้กำลังใจกลับไปตามที่เราตั้งใจไว้ก็แฮปปี้แล้วค่ะ

เป็ดและคอนเนคชั่น

: อย่างเช่นงานนี้ จากการที่เป็นนางแบบ ตอนหาตากล้อง เรารู้จักเยอะ มีพี่ชูกับน้องบูมที่เข้ามาช่วยเก็บภาพให้ฟรีเลยค่ะ แลกกับการที่เดี๋ยวเราไปเป็นแบบให้เขาต่อถ้าเขาต้องการพอร์ต นี่แหละค่ะ คอนเนคชั่นของเป็ด

 

หรือไม่ว่าจะเป็นการประชาสัมพันธ์นิทรรศการนี้ สื่อต่าง ๆ ที่แป้งเคยเขียนคอนเทนต์ให้ แป้งก็ติดต่อไปได้สะดวกรวดเร็ว จนมีคนสนใจงานที่ทำเป็นครั้งแรก ในเวลาอันจำกัดมากเลย

 

ตอนพีอาร์ แล้วจากสายเขียน ตอนทำคอนเทนต์ในเพจงานก็ฝากแชร์ไปมากเหมือนกัน ถ้าทำอยู่อย่างเดียวคงไม่มีงานนี้ค่ะ

 

แล้วก็เคยเขียน SEO ให้ลูกค้าญี่ปุ่นพอเราบอกว่าจะทำงานนี้เขาก็ช่วยติดต่อ NipponTV ให้เลย แป้งลองส่งโครงการให้ สรุปว่า NipponTV โอเค นิทรรศการเราจะได้ออกสกู๊ปไปญี่ปุ่นด้วยค่ะ

 

ข้อดีที่สุดของเป็ดคือคอนเนคชั่นค่ะ เพราะทำได้หลายอย่างเราได้พบคนหลายสาขาอาชีพ ทุกคนพอใจกับงานที่เคยจ้างเรา เมื่อเราทำบ้างต่างก็ยินดีช่วยเหลือกัน ถ้าไม่เป็ดก็ไม่ได้ตรงนี้จริง ๆ ค่ะ

 

มนุษย์เป็ด ลองออกเดินทาง อยากทำอะไร “ลอง” การลองทำให้ได้ประสบการณ์และขัดเกลาตัวเอง จนวันนี้แป้งก็ได้เพื่อนใหม่ที่น่ารักอีกคนก็คือ Alljit ค่ะ ❤️

 

ไม่เพียงแค่ในส่วนสื่อ ตั้งแต่สมัยเรียนจุฬาฯ แป้งเป็นสายกิจกรรมได้เจอเพื่อน ๆ พี่ ๆ จากหลายคณะ เช่น Ophtus, Kobe, Salee, Heartmade by kigcpn เราเคยทำงานช่วยเหลือกัน

 

พอเราหาสปอนเซอร์เขาก็กลับมาเป็นสปอนเรา Dek-D ก็เช่นกันค่ะ แป้งเริ่มเขียนนิยายลงในนั้นเลยได้เจอพี่อติน เห็นกันมาเป็นสิบปีพอเราเลือกมาตรงนี้ก็เป็นสื่อแรกที่เข้ามาอาสาจะช่วยประชาสัมพันธ์

 

ในส่วนของวิทยากรแพนิคที่รักก็รู้จักกันผ่านการแชร์ประสบการณ์เกี่ยวกับโรคจิตเวช พอเราหากิจกรรมฮีลใจเลยได้โอกาสมาช่วยเป็นวิทยากร Memosmile แอ้เป็นเพื่อนตั้งแต่สมัยประถม เห็นเขาทำ Workshop ด้านนี้เลยชวนมา

 

แอ้ไปช่วยหามาเพิ่มคือในส่วนของแคท Design Message นี่ค่ะ ความต่อยอดของเป็ด เราบินไปเจอคนนั้นคนนี้สาขานี้ ว่ายน้ำไปพบคนอีกสาขา เลยได้เป็นงานที่เกิดจากความร่วมแรงร่วมใจกันอย่างที่เห็น

 

ให้กำลังใจมนุษย์เป็ดที่กำลังมองว่าตัวเองไม่เก่ง ทำอะไรหลายอย่างแต่ไม่รู้ว่าตัวเองชอบอะไร

: อยากฝากบอกมนุษย์เป็ดว่าการที่เราไม่สุดสักทางเป็นเรื่องที่ดี มันเปิดโอกาสให้เราได้ลงสนามหลาย ๆ รูปแบบ สั่งสมประสบการณ์ ได้พบเจอผู้คนหลายแบบ ต่อยอดเป็นคอนเนคชั่นในการทำอะไรอื่น ๆ ในอนาคต

 

ฝึกทักษะที่มีให้เก่งขึ้นแม้จะเล็กน้อย แต่เราก็นำไปใช้พลิกแพลงกับงานอื่น ๆ ในอนาคตได้แบบแป้งค่ะ เพราะงั้นสู้ ๆ ค่ะเป็ดทุกท่าน บินไม่ไกล ว่ายไม่สุด แต่เราทำได้ทุกอย่างเลย สุดยอดแล้วว

 

 

Turn Yours Scars into Stars ได้รับแรงบันดาลใจมาจากไหน?

: แป้งได้แรงบันดาลใจมาจาก Vincent Van Gogh ศิลปินที่แป้งชอบมากที่สุด คนที่พยายามในสิ่งที่ตัวเองรักแต่ไม่เคยได้มีโอกาสชื่นชมสิ่งที่ตัวเองสร้างสรรค์ให้โลก

 

เพราะกรอบสังคมและค่านิยมในศิลปะยุคนั้น จนกระทั่งเขาฆ่าตัวตายไปภาพของเขาจึงขายได้ภาพแรก ส่วนนึงก็มาจากตัวเองด้วยค่ะที่ผ่านมาชีวิตแป้งเจอเรื่องไม่คาดฝันที่ทำให้ปวดใจมากมาย

 

แต่ก็พยายามบอกตัวเองว่ามันโอเค มันผ่านไปได้ อดทน จนผ่านไปทีละเรื่อง แล้วพอมองย้อนกลับมามันไม่ได้สวยงาม มันก็ยังติดคำถามว่าทำไมต้องเกิดขึ้นกับเรา

 

แต่ในระหว่างที่เราเจ็บปวดอยู่นั้น ใครต่างหากล่ะที่คอยอยู่กับเรา คอยโอบอุ้มเป็นห่วง เราจะไม่มีวันได้สัมผัสความใจดีของคนรอบข้างได้เลยถ้าเราไม่ตกที่นั่งลำบาก

 

นั่นคือความสวยงามเมื่อคนเรารู้สึกเข้าใจและเห็นใจกัน การที่มีคนยังแคร์เราแม้แค่ไม่กี่คนมันกลายเป็นเชื้อไฟมหาศาลเพราะมันทำให้เรารู้ว่าใครกันที่รักเราจริง ๆ

 

 

ถ้าให้แทนความเจ็บปวดที่เคยเจอเป็นภาพ 1 ภาพ จะแทนเป็นภาพอะไร 

: “Starry Night”

 

สำหรับแป้งคงไม่พ้นรูปนี้ รูปที่เป็นธีมของนิทรรศการ เป็นเคสมือถือ เป็นหน้าจอโทรศัพท์ ถ้าเรามองภาพนี้โดยไม่รู้เรื่องราวก็คงเป็นภาพท้องฟ้ายามราตรีทั่วไป แต่พอเรารู้ว่าภาพนี้มีสตอรี่ยังไง

 

มันทำให้รู้สึกเจ็บปวด เรามองเห็นรายละเอียดมากขึ้น long stroke ของแวนโก้ะสีสันฉูดฉาดเกินจริงตัดกับฟ้าเหลือง รอยพู่กันที่ถูกขีดแรงมาก มันรับรู้สึกถึงอารมณ์ของเขาตอนที่กำลังวาดอยู่

 

ว่าคงกำลังสับสนและทรมานน่าดู แต่มันก็สวยงามมากสำหรับแป้งแม้ภาพนี้จะเกิดขึ้นจากความเศร้าและความผิดหวัง ศิลปินก็ยังสามารถวาดชิ้นงานที่มองแล้วสงบได้ผิดกับสิ่งที่เขากำลังรู้สึก

 

ความเจ็บปวดที่เคยเจอ ผ่านมาได้อย่างไร

: เมื่อความเข้มแข็งเป็นตัวเลือกสุดท้าย แป้งผ่านมาได้ด้วยความจำเป็นเช่นนั้น

 

 

ได้เรียนรู้อะไรจาก ความเจ็บปวดที่เคยเจอ

: หลายอย่างค่ะ ทั้งรับรู้ถึงความรู้สึกทรมาน รับรู้ถึงความปวดร้าวของคนที่เรารัก คนที่รักเรา หลัก ๆ เลยคือทำให้เราเข้าใจความเป็นมนุษย์มากขึ้นและเติบโตเมื่อเราไม่มีทางเลือกอื่น

 

ปล่อยวางแทนที่จะจมปลัก และไม่หันกลับไปมอง ไม่ให้ค่าใครหรืออะไรที่ทำให้เราเจ็บปวด รู้จักการยอมรับผิดและให้อภัยเมื่อเราเป็นฝ่ายทำร้ายคนอื่นทั้งตั้งใจและไม่ตั้งใจ

 

รวมไปถึงสิ่งที่สำคัญที่สุดคือ “การให้อภัยตัวเอง”

 

 

หลังผ่านความเจ็บปวดมาได้ อยากบอกอะไรกับตัวเอง

: หลังจากผ่านเรื่องราวแย่ ๆ มาได้เมื่อก่อนแป้งได้แค่ภาวนาว่าอย่าเกิดขึ้นอีก ไม่เอาแล้ว ไม่ไหว แต่พอมาตอนนี้เราเติบโตขึ้น มุมมองของแป้งเปลี่ยนไปกลายเป็นว่า… มาเถอะ ฉันจะรับมือให้ได้

 

เข้ามาสอนให้เก่งกว่านี้อีก ครั้งหน้าถ้าเจอเรื่องใหญ่กว่านี้จะได้รู้ว่ารับมือยังไง ตั้งสติให้ได้ แล้วทุกอย่างจะคลี่คลายไปตามเวลา ไม่มีอะไรอยู่กับเราตลอดไปค่ะ สุขทุกข์ คู่กันแบบนั้น ทำใจให้ชินกับความจริงของโลกค่ะ

 

กล่างถึงผลงานหรือศิลปินที่ประทับใจเป็นพิเศษ

: แป้งไม่มีศิลปินคนอื่นหรอกค่ะนอกจาก Vincent Van Gogh แต่ตอนนี้ขอปันใจให้ศิลปินรับเชิญในงานด้วย 3 เดือนที่ได้ร่วมงานกัน พวกเขาสอนแป้งหลายอย่าง เป็นทั้งแรงซัพพอร์ต

 

เป็นทั้งคนพิเศษที่เราต้องดูแล และทุกคนมีมุมมอง ความสามารถสมกับที่มีชื่อเสียงแต่ไว้ใจมาร่วมงานกับเรา มันเป็นโอกาสให้คน ๆ คนนี้ได้รู้ว่าเราเองก็มีค่าพอนะ

 

มีอุปสรรคที่พบเจอระหว่างการจัดนิทรรศการบ้างไหม

: เยอะมาก ตั้งแต่การสื่อสาร สถานการณ์รอบตัว ผู้ไม่หวังดี….. และแย่ที่สุดคือไฟไหม้ค่ะ

 

เบื้องหลังและชิ้นส่วนของความประทับใจ

: ขอบคุณในส่วนของสตาร์รี่ทีมและสตาฟ คุณชูกับพี่รักเพิ่งรู้จักกันพอเรามาทำสายงานวาดกับไลน์เว็บตูน ส่วนปอรู้จักกันมาเป็นสิบปีตอนลงแข่งเขียนนิยายด้วยกันก่อนแป้งจะมีชื่อเสียง

 

นกก็เป็นแฟนเก่าน้องรหัสมาช่วยในส่วนของเลขา สตาฟในงาน น้องนิชชี่มาจากคุณหยกศิลปินทางบ้านที่เพิ่งรู้จักมาเป็นพิธีกรแทนแป้ง พี่หมีจากคลับเฮ้าส์ น้องชายชู และน้องแตมมาช่วยทำทะเบียน

 

ความเป็ด ทำให้เราเจอคนมากมาย และเป็ดคนนี้จะทำงานนี้ไม่ได้เลยถ้าขาดทีมงานที่เข้มแข็งและเชื่อใจ ขอบคุณที่ไว้ใจ อดทน เคียงข้างกันนะ สตาร์รี่ทีม ⭐️

 

จะไม่มีตลาดให้คนชอปปิ้งถ้าขาดคุณชู

 

จะไม่มีคอนเทนต์ในเพจเรื่อย ๆ ถ้าขาดปอรวมถึงการช่วยประสานงานต่าง ๆ ที่มาแบ่งเบางานในส่วนแม่งาน

 

อาร์ตเวิคออนไลน์อัพเกรดขึ้นได้ ทอยที่ส่งให้ศิลปินและสื่อจะไม่มีถ้าไม่ได้พี่รัก

 

น้องนก ทำให้แป้งได้มีเวลานอนเพิ่มขึ้นค่ะ ขอบคุณมากๆๆๆ จากใจ

 

และสุดท้าย พี่ปั้ม คิ้วต่ำ ที่สนับสนุนแป้งมาเป็นศิลปินรับเชิญคนแรกทั้ง ๆ ที่รู้จักกันไม่นาน แต่พี่ปั้มคือคนที่อยู้เบื้องหลัง เป็นคนที่อ่อนโยน ให้กำลังใจน้องทุกอย่าง ถ้าไม่มีคนนี้ก็อาจจะไม่ได้รับความเชื่อใจจากศิลปินคนอื่นที่แป้งไปเรียนเชิญ

 

แต่เพราะพี่ชายคนนี้ของแป้ง ทั้งบทบาทศิลปินรับเชิญทำงานส่ง ร่วมกิจกรรมกับเพจ ประชาสัมพันธ์ เป็นที่พึ่งทางใจมาตลอดแล้วก็วาดรูปมาให้เป็นของขวัญ ถึงได้เลือกรูปนี้ให้ออจิตค่ะ

 

งานจบไปกำไรต่าง ๆ แป้งแบ่งให้ทีมและบริจาค แต่แป้งรับ 0 บาทค่ะ แค่ได้รูปนี้ แป้งถือว่าแป้งได้รางวัลชีวิตแล้ว since first day มาก ๆ คน ๆ นี้คือผู้ที่ทำให้แป้งลุกขึ้นยืนได้อีกครั้งจากปัญหาต่าง ๆ และอุปสรรคมากมายที่เจอในชีวิต

 

ขอบคุณพี่ปั้มคิ้วต่ำสำหรับทั้งแรงใจ แรงกาย ไม่แปลกใจเลยค่ะว่าทำไมชาวเน็ตถึงเทใจให้เพจคิ้วต่ำและได้รับพลังจากเขา พอแป้งมาสัมผัสเองใกล้ชิดเองถึงได้เข้าใจ พี่คนนี้คือคนที่ทำให้แม่งานเข้มแข็งและทำงานนี้จนสำเร็จได้ค่ะ

 

ให้กำลังใจถึงคนที่กำลังเจอกับความเจ็บปวด

: อยากให้ทุกคนมีความเชื่อมั่นว่าเราเก่ง… เราเก่งพอที่จะจัดการกับสิ่งที่ผ่านมาที่เป็นแบบทดสอบให้เราเก่งขึ้นอีก เหมือนเกมที่เพิ่มเลเวลให้ยากขึ้น แต่ในขณะเดียวกันสกิลเราก็เพิ่มตาม

 

เอาชนะไปทีละด่าน ๆ จนจบเกม มันก็เป็นแบบนี้ทุกครั้งที่เจ็บปวดแค่คนละหัวข้อ คนละสถานการณ์ สุดท้ายเราก็ต้องเผชิญหน้ากับมันค่ะ come rain come shine ปล่อยให้เข้ามาแล้วเรียนรู้จากมันเพื่อเป็นคนที่ดีขึ้น

 

เพื่อตัวเองและสังคม อย่าหนี อย่ากลัว ความเจ็บปวดเป็นเรื่องธรรมดาสามัญที่ต้องเจอกันทุกคน ก็แค่พายุลูกหนึ่งที่ผ่านเข้ามา แล้วมันก็จะผ่านไป ขอให้ใจเข้มแข็งและมั่นใจในตัวเองเข้าไว้เท่านั้นค่ะ

 

คุณไม่ได้เจ็บปวดคนเดียว มนุษย์เจ็บปวดกันทุกคน ขอให้เข้มแข็งนะคะ ไม่ว่าจะเจออะไรอยู่ มันก็บทหนึ่งของหนังสือของคุณค่ะ

 

 

ติดตามคุณแป้งได้ที่:

Instagram : mahnissa

Page : facebook.com/queenbxoxoxoxo

Twitter : @queenb_mandi