ร้องไห้ ได้ไหมในวันที่อ่อนแอ? บทความนี้ Alljit ร่วมกับคุณวันเฉลิม คงคาหลวง (นักจิตวิทยาการปรึกษา) เจ้าของแฟนเพจ Trust.นักจิตวิทยาการปรึกษา

จะมาพูดถึงการร้องไห้ในทางจิตวิทยาไม่ได้หมายถึงความอ่อนแอ

ร้องไห้ได้ไหมในวันที่ไม่ไหวจริง ๆ ในทางจิตวิทยาการร้องไห้ไม่ได้หมายถึงความอ่อนแอ ประเด็นเรื่องการร้องไห้เป็นประเด็นที่สำคัญมากในสังคมไทย เด็กที่ร้องไห้มักจะไม่ได้รับการอนุญาตให้ร้องไห้จากพ่อแม่ 

การ ” ร้องไห้ ” เท่ากับความอ่อนแอ ?

มันเหมือนเป็นการตัดสินและสร้างตราบาปให้กับการร้องไห้ มนุษย์ทุกคนในวันที่คลอดออกมาล้วนร้องไห้ด้วยกันทั้งนั้น ไม่ใช่ความอ่อนแอแต่เป็นสิ่งที่เกิดขึ้นตามธรรมาชาติ และการที่เรารู้สึกเจ็บปวดก็ไม่ได้หมายความว่าเราอ่อนแอเหมือนกัน

มีคนหนึ่งเคยพูดไว้ว่า “ น้ำตาคือสถานะทางความรู้สึกที่เป็นรูปธรรมที่สุด” ทุกความรู้สึกเราไม่สามารถจับต้องได้เลยถ้าไม่กระทำอะไรบางอย่างออกมา เช่น เวลามีความสุขเราก็จะยิ้ม หัวเราะ เพื่อแสดงความรู้สึกนั้นออกมา

สาเหตุที่ทำให้เราเกิดความรู้สึกผิดเวลา ” ร้องไห้ ” ออกมา

น้ำตาเป็นรูปธรรมที่แสดงออกทางความรู้สึกได้ในหลากหลายความรู้สึก ตรงนี้จะชัดเจนมากว่า เวลาที่เราร้องไห้ไม่ได้แปลว่า “อ่อนแอ” แล้วถ้าเราอยากร้องไห้ก็สามารถร้องออกมาได้เลย

แต่น่าเศร้าตรงนี้สังคมยังไม่เปิดกว้างกับการร้องไห้ขนาดนั้น เมื่อร้องไห้แล้วสังคมไม่เปิดรับ นั้นจึงเป็นสาเหตุที่ทำให้เราเกิดความรู้สึกผิดเวลาร้องไห้ออกมา 

พ่อแม่มักจะบอกว่า “อย่าร้องไห้นะต้องเข้มแข็ง , อย่าร้องไห้มันดูอ่อนแอ”

เจตนาพ่อแม่คืออยากสอนให้ลูกเข็มแข็ง แต่ในช่วงวัยเด็กนั้นเราไม่สามารถเข้าใจความเข็มแข็งนั้นได้ เพราะยังเด็กเกินไปที่จะเข้าใจ พ่อแม่มักจะใช้การลงโทษเมื่อเด็กร้องไห้ออกมา

เช่น ถ้าร้องไห้แม่จะทิ้งไว้ตรงนี้ ถ้าร้องไห้อีกพ่อจะตีอีก เมื่อเด็กได้ยินแบบนั้นเขาจะรู้สึกผิดเวลาที่ร้องไห้ออกมา

และความรู้สึกแบบนั้นก็อยู่กับเขามาจนโต สิ่งที่ควรทำคือการโอบกอด ปลอบโยนด้วยคำพูดที่ดี ไม่ตำหนิเมื่อลูกร้องไห้ เพื่อให้เขารู้ว่าไม่ว่าเขาจะร้องไห้แค่ไหนเสียใจแค่ไหน คนที่เขารักก็จะอยู่ข้างๆ และไม่ทิ้งไปไหน

นั่นเป็นสิ่งที่ดีในการที่เด็กโตมาแล้วกล้าที่จะร้องไห้ออกมาโดยไม่รู้สึกผิด

น้ำตาไม่ได้ถูกสร้างมาเพราะว่าความอ่อนแอ

ถ้าร้องไห้แล้วมีคนตำหนิก็อย่าไปร้องไห้ให้คนพวกนั้นเห็น เขาไม่สมควรได้เห็นน้ำตาของเรา น้ำตาของเรามีค่ามาก ถ้าไม่มีความสุขมาก ๆ น้ำตาก็ไม่ไหลออกมา ไม่เจ็บมากก็ไม่ร้องไห้

แค่นี้ก็ชัดเจนแล้วว่าน้ำตาของคนเราไม่ได้ถูกสร้างมาเพราะว่าความอ่อนแอ

“มันถูกสร้างออกมาเพื่อเป็นตัวแทนของความรู้สึกในใจคุณ”   

ทุก ๆ คนควรค่ากับการได้ร้องไห้เสมอ 

น้ำที่ไหลออกมาจากดวงตามีค่าเสมอ เพื่อที่จะให้ได้รับรู้ความรู้สึกจากใจจริง เพราะฉะนั้นถ้ารู้สึกอยากร้องไห้ร้องออกมาได้เลย ถ้ามีใครสักคนหนึ่งรับในการที่เราร้องไห้ได้ก็ไปหาเขา

ถ้าไม่มีก็ไม่เป็นอะไรแต่จงจำไว้เสมอว่า ดีซะอีกที่ไม่ต้องเปิดเผยสิ่งที่มีคุณค่านี้ให้ใครได้เห็น

แล้วให้เขามาต่อว่าหรือมาตำหนิ เราสามารถโอบกอดน้ำตาด้วยตัวเองได้โดยที่ไม่ต้องพึ่งพาใคร ขอให้ทุกคนมีความสุขและอ่อนโยนเสมอเมื่อได้ร้องไห้ออกมา